بومادران، بومادران هزار برگ (1)
Achillea
millefolium L.
Family: Asteraceae
English Name: Milfoil, Common Yarrow
ریخت شناسی گیاه: گیاه پایا،
ایستاده به ارتفاع 50-30 سانتیمتر. ساقه ایستاده، ساده یا در بخش فوقانی منشعب.
برگها پوشیده از کرک، دو بار منقسم و ته شانهای، پهن دراز – سرنیزهای یا خطی. گل
به رنگ سفید یا سفید متمایل به زرد یا سفید متمایل به ارغوانی، مجتمع در کپههای
کوچک بصورت دیهیم شکل. میوه فندقه (2).
محل رویش: در ارتفاعات البرز به ویژه
دماوند، گچسر، کندوان، پلور، ارومیه، تبریز و راسوند پراکندگی دارد (2).
زمان برداشت قسمت مورد استفاده: قسمتهای هوایی در زمان گل دهی و قبل از
تشکیل بذر جمعآوری میگردد (3، 4).
قسمت مورد استفاده: سرشاخههای
گلدار (3، 5).
کاربرد درمانی: قابض، تونیک، معرق و ضداسپاسم و
برای درمان سرماخوردگی، کولیک، هیستری، صرع، روماتیسم و پیشگیری از پیری زود هنگام
پوست مفید است (6).
اثرات فارماکولوژیک: فلاونوئیدهای
موجود در بومادران دارای خاصیت اسپاسمولیتیک هستند. این گیاه محرک جریان صفراوی می
باشد. همچنین خواص ضدالتهابی و ضد ادم نیز دارا می باشد.
موارد مصرف: استفاده از گیاه بومادران در
درمان بی اشتهایی، سو هاضمه و اختلالات کبدی و صفراوی تایید شده است. از این گیاه
در درمان کرامپهای سایکوسوماتیک زنانه, درمان حمایتی در مشکلات کبدی و التبام
زخمها استفاده می شود. در طب سنتی از این گیاه در درمان بواسیر خونریزی دهنده،
اختلالات قاعدگی و تعریق بیش از حد استفاده می شود.
از گیاه بومادران بصورت ترکیبی در داروهای مسهل، ضد سرفه، داروهای بیماریهای
زنان و درمان اختلالات عروقی نظیر واریس استفاده می شود.
احتیاط مصرف: بومادران گیاه غیرسمی است، اما Thujone موجود در اسانس
گیاه، سمی است که در دوز کم نیز ممکن است مسمومیت ایجاد کند. Thujone باعث سقط جنین
شده و محرک قاعدگی میباشد. فعالیتهای آلرژیک این گیاه مربوط به سزکوئی ترپن
لاکتونهای آن میباشد (9).
منع مصرف: در دوران بارداری و شیردهی مصرف
نشود (9).
ترکیبات شیمیایی: اسانس،
اسیدهای آمینه، آلکالوئید، فلاونوئید، تانن (9).
نحوه و میزان مصرف:
1- دم کرده: 4-2 گرم گیاه خشک، سه بار در روز میل شود (9).
2- عصاره مائی: به نسبت 1:1 در الکل 25%، 4-2 میلیلیتر سه بار در روز میل شود
(9).
3- تنتور: به نسبت 1:5 در الکل 45%، 4-2 میلیلیتر سه بار در روز میل شود (9).
مصرف غذایی: اگر غلظت Thujone از 5/0 میلیگرم
به ازای هر کیلو وزن بدن در محصول نهایی تجاوز نکند، در مواد غذایی کاربرد دارد (9).
نام تجاری دارو ساخته شده از گیاه:
Ger.: Kneipp
schafgarbe pflanzentost; Schamill; Mex.: Blancaler (10).
منابع:
1- مظفریان، ولی الله. شناخت
گیاهان دارویی و معطر ایران. انتشارات فرهنگ معاصر، 1391
2- قهرمان، احمد. فلور ایران (جلد 8). موسسه تحقیقات جنگلها
و مراتع، 1362: 886
3- Anderw Chevallier. The Encyclopedia of Medicinal
Plants. 1996: 54
4-
یزدانی، داراب. شهنازی، سحر. سیفی، حامد. کاشت، داشت و برداشت گیاهان دارویی.
جهاددانشگاهی واحد شهید بهشتی، 1383: 21
5- John B. Lust. The Herb Book. 1974 266
6- M Daniel. Medicinal Plants. 2006: 83
7- Nat Prod Res. 2007; 21 (11): 1032-6
8- J Ethnopharmacol. 2006; 107 (2): 277-84
9- Carol a. Newall, Linda a Anderson, J. danid philipson.
Herbal Medicines. 1996: 271
10- Royal Pharmaceutical Society. Martindale, The Extra
Pharmacopoeia. 2002: 1572