دارچین (1)
Cinnamomum verum J.Presl
Family: Lauraceae
Synonyms: Cinnamomum zeylanicum Blume, Laurus cinnamomum L
English
name: Ceylon cinnamon tree, Cinnamon tree
ریخت شناسی گیاه: درخت همیشه
سبز به ارتفاع 18-8 متر میباشد. شاخهها قهوهای کمرنگ و گلها زرد رنگ هستند (2).
محل رویش: بومی ایران نیست (1).
زمان برداشت قسمت مورد استفاده: پوست
خارجی ساقه هر دو سال یکبار در طی فصول بارانی جمعآوری میگردد (2).
قسمت مورد استفاده: پوست خارجی (3، 4).
کاربرد درمانی:.دارچین از نظر طب سنتی طبیعت گرم و
خشک دارد و مسکن درد عضلات بوده و تنگی نفس و سرفه را درمان می کند.پودر ساقه ی
این گیاه که در آب حل شده است برای تسکین درد میگرن روی سر استفاده می شود.اسانس
دارچین ضد روماتیسم بوده و به خاطر بوی مطبوعی که دارد در صنایع غذایی استفاده می
شود. اسانس این گیاه در آروماتوتراپی برای درمان برونشیت، سردرد، سوء هاضمه،
افسردگی، تپش قلب و حالت تهوع توصیه شده است.همچنین به علت خاصیت ضد عفونی کنندگی
که دارد، باکتری هایی را که باعث آسیب رساندن به دهان و دندان می شوند از بین می
برد.اسانس دارچین قند خون را کنترل می کند و باعث می شود در متابولیسم گلوکز به
انسولین کمتری نیاز باشد (6-4).
آثار فارماکولوژیک مشاهده شده: اسانس دارچین خاصیت ضد قارچی
و ضد باکتریایی دارد که این اثر مربوط به ترکیب سینامالدئید می باشد.اثرات ضد
میکروبی این گیاه در پژوهش های محتلف اثبات شده است.این گیاه اثر ضد
هلیکوباکترپیلوری دارد و همچنین سبب مهار رشد باکتری های اشرشیاکلی،
لیستریامونوسایتوژنز، سالمونلا تیفی موریوم، استافیلوکوکوس اورئوس و کلستریدیوم می
شود (8،9).تحقیقات ثابت کرده است که دارچین بر دیسمنوره اولیه و علائم همراه آن می
تواند باعث بهبود شدت درد اولیه شود.افزودن دارچین به ژل RG-O1 باعث اثر بیشتر این ژل علیه درد های
تونیک ملایم مثل استئوآرتریت و روماتیسم می شود (9). همچنین مشخص شده است که عصاره
ی دارچین باعث مهار فاکتور نکروز کننده ی تومور و نیز مهار آنزیم سیکلواکسیژناز 2
و در نتیجه مهار تولید پروستاگلاندین E می
شود.عصاره ی دارچین با مهار آنزیم نیتریک اکساید از التهاب جلوگیری کرده و از این
طریق می تواند منجر به اثر ضد التهابی گردد (10).ترکیبات ترپنی دارچین خاصیت مهار
کنندگی متابولیسم اسید آراشیدونیک دارد.پلی فنول های موجود در این گیاه از تشکیل
محصولات نهایی گلیکوزیله شده در داخل سرم جلوگیری می کند (10،11).در پژوهشی دیگر
مشخص شده است که در افراد مبتلا به دیابت استفاده از MHCP و یا مشتقات دیگر دارچین عملکرد
انسولین را در آن ها تقویت می کند (12).همچنین مشخص شده است که مصرف روزانه ی 1، 3
و 6 گرم در روز دارچین به مدت 40 روز اثر مثبتی بر روی سطح گلوکز، تری گلیسیرید و
کلسترول دارد (13).
احتیاط مصرف: مصرف زیاد دارچین باعث ایجاد تپش
قلب می شود، و مصرف آن با داروهایی مانند آسپرین مجاز نیست..گزارش هایی نیز از
تورم سلول های کبدی، افزایش ضخامت لایه پوشش معده و ایجاد نفریت با مصرف دراز مدت
اسانس دارچین گزارش شده است (7).
منع مصرف: در زنان باردار با احتیاط مصرف
شود (5).
ترکیبات شیمیایی: اسانس (سینام
آلدئید، اوژنول)، تانن، کومارین، موسیلاژ، گم، کلسیم اگزالات (2، 5).
نحوه و میزان مصرف:
1- جوشانده: 1-5/0 گرم ریشه خشک گیاه، سه بار در روز میل شود.
2-
عصاره مائی: به نسبت 1:1 در الکل 70%، 1-5/0 میلیلیتر سه بار در روز میل شود (5).
3- تنتور: 4-2 میلیلیتر میل شود (5).
مصرف غذایی: بعنوان ادویه و طعم دهنده بکار میرود (5).
نام تجاری دارو ساخته شده از گیاه: بصورت ترکیب موجود میباشد:
Fr.: Elixir
Grez, Santan D5; Ger.: Amara – Tropfen – Pascoe,
Gustrosecur, Montana, UK.: Aluninim Free Indigestion (6).
منابع: