زیره ایرانی (1، 2)
زیره کرمانی
Bunium
persicum (Boiss.)
B. Fedtsch
Family: Apiaceae
Synonyms: Carum persicum Boiss
English
name: Black Cumin
ریخت شناسی گیاه: گیاهی پایا،
بدون کرک، به ارتفاع 60-40 سانتیمتر می‌باشد. ریشه‌ها غده‌ای و ساقه بدون کرک،
منفرد و ایستاده است. برگهای پایینی دارای دمبرگ بلند، تخم مرغی – مثلثی، 3 بار
تقسیم شانه‌ای و برگهای ساقه‌ای دارای غلاف کوتاه و دو بار تقسیم شانه‌ای می‌باشند.
گلها به رنگ سفید، کوچک، مجتمع در چتری مرکب و وسیع و میوه‌ها فندقه در مقطع عرضی
پنج ضلعی هستند (2).
محل رویش: در گنبد کاووس، بجنورد، مشهد،
نیشابور، دامغان، سمنان، اصفهان، بین فسا و شیراز، پس قلعه تهران و هرمزگان
پراکندگی دارد (2).
زمان برداشت قسمت مورد استفاده: میوه‌هایش
قبل از تابستان رسیده و جمع‌آوری می‌گردد (3).
قسمت مورد استفاده: میوه (3).
کاربرد درمانی: بادشکن و هضم کننده غذا است. برای تقویت دستگاه گوارش
و مداوای دل پیچه نوزادان استفاده می‌شود (3).
آثار فارماکولوژیک مشاهده شده: اسانس
گیاه بر فعالیت آنزیمهای خون، کبد، پانکراس و روند متابولیسم اثر دارد (4). این گیاه
اثرات ضدقارچ (5) و آنتاگونیست گیرنده‌های هیستامینی H1 دارد (6).
احتیاط مصرف: مطلبی یافت نشد.
منع مصرف: مطلبی یافت نشد.
ترکیبات شیمیایی: اسانس، روغن
ثابت (3، 7).
نحوه و میزان مصرف: 2 تا 4 گرم
بصورت دم کرده مصرف می‌شود (8).
مصرف غذایی: به
عنوان ادویه و چاشنی مصرف می‌شود (5).
نام تجاری دارو ساخته شده از گیاه:
IR.:
Carminatif; Caraway mixture; Karamin (8).
منابع: