چای سبز

چای سبز یکی از پرطرفدارترین نوشیدنی‌های جهان است و نسبت به چای سیاه کمتر تخمیر می‌شود، در نتیجه آنتی اکسیدان‌ بیشتری دارد. چای سبز منبع آنتی‌اکسیدانهای به نام پلی فنول است. آنتی‌اکسیدان‌ها ترکیباتی هستند که رادیکال‌های آزاد را غیرفعال می‌کنند و مانع فعالیت آنها در تخریب سلول و مرگ سلولی می‌شوند.

از طرفی رادیکال‌های آزاد، علت پیری زودرس، سرطان‌ها و بیماری‌های قلبی نیز هستند. پلی فنول‌ موجود در چای سبز، با کشتن سلول‌های سرطانی و کاهش سرعت رشد آن‌ها ریسک سرطان‌های مثانه، سینه، رحم، کولورکتال، ریه، پانکراس، پروستات، پوست و معده را به طور موثری کاهش می‌دهد.

چای سبز با پیشگیری از پرفشاری خون، کاهش سطح چربی‌های خون و ممانعت از تشکیل لخته‌های خونی سلامت قلب را تضمین می‌کند. مصرف چای سبز در افراد دیابتی باعث افزایش حساسیت به انسولین و تحمل گلوکز می‌شود. مطالعات نشان داده‌اند چای سبز در استفاده بهتر بدن از گلوکز موثر است. چای سبز در کاهش وزن هم نقش دارد. کافئین موجود در چای سبز میزان متابولیسم بدن را افزایش می‌دهد و پلی‌فنول آن نیز به سوختن چربی کمک می‌کند. چای سبز باعث بهبود عملکردهای ذهنی شده و ریسک آلزایمر و کاهش حافظه را کاهش می‌دهد.
چربی خون بالا فرایند پیری را تسریع می‌بخشد. چای سبز با کاهش سطح کلسترول بد خون باعث افزایش سلامت پوست می‌شود. همچنین کافئین چای سبز جریان خون را در سطح پوست افزایش داده و موجب دفع مواد زاید آن می‌شود. پلی‌فنولهای موجود در چای سبز با تحریک ساخت استخوان‌ها و کاهش تخریب آنها، ریسک پوکی استخوان را کاهش می‌دهند.